Uchwała Nr XVI/106/20 Rady Gminy w Kozielicach z dnia 20 lutego 2020 roku w sprawie wniesienia skargi na zarządzenie zastępcze Wojewody Zachodniopomorskiego

Uchwała Nr XVI/106/20

Rady Gminy w Kozielicach

z dnia 20 lutego 2020 roku

 

w sprawie wniesienia skargi na zarządzenie zastępcze Wojewody Zachodniopomorskiego

 

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 98a ust. 3 i art 98 ust. 3ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 506, poz.1309,poz.1571,poz.1696,poz.1815) Rada Gminy w Kozielicach stanowi, co następuje:

 

§ 1

Postanawia się wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na zarządzenie zastępcze nr 1/2020 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 28 stycznia 2020 r. w sprawie wygaśnięcia mandatu.

 

§ 2

Wykonanie uchwały, w tym ustanowienie pełnomocnika procesowego do reprezentowania Gminy Kozielice przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym, powierza się Wójtowi Gminy Kozielice.

 

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

 

 

Uzasadnienie

Dnia 28 stycznia 2020 r. Wojewoda Zachodniopomorski wydał zarządzenie zastępcze, w którym stwierdził wygaśnięcie mandatu Wójta Gminy Kozielice Piotra Rybkowskiego, w związku z naruszeniem zakazu wynikającego z treści art. 4 pkt 2 ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (dalej: ustawa antykorupcyjna). Zarządzenie zostało doręczone dnia 30 stycznia 2020 r.

Zgodnie z art. 98a ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, do zarządzenia zastępczego wojewody
przepis art. 98 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, podstawą do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.

Rada Gminy Kozielice podjęła wcześniej uchwałę Nr X/49/2019 z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy Piotra Rybkowskiego - w odpowiedzi na wniosek Dyrektora Delegatury Centralnego Biura Antykorupcyjnego w Szczecinie, oraz uchwałę Nr XIII/82/19 z dnia 21 listopada 2019 r. w sprawie stanowiska dotyczącego odmowy stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy - w odpowiedzi na wezwanie Wojewody Zachodniopomorskiego do podjęcia uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu Wójta.

Rada Gminy Kozielice podtrzymuje swoje stanowisko, obszernie wyjaśnione w uzasadnieniach powyższych uchwał.

Wojewoda Zachodniopomorski w swoim zarządzeniu zastępczym powołuje się na art. 4 pkt 2 ustawy antykorupcyjnej, zgodnie z którym, wójt nie może być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć w spółkach prawa handlowego, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność. Przepis ten jako ograniczający wolność, nie może być interpretowany rozszerzająco. Dlatego nie można zgodzić się, że stanowi on o bezwzględnym zakazie zatrudnienia wójta w spółce prawa handlowego i obejmuje również przypadek, kiedy wójt - jak w niniejszej sprawie - pozostaje w spółce na urlopie bezpłatnym. Przepis ten powinien być odczytywany jako zakaz zatrudnienia w spółce, jeżeli takie zatrudnienie mogłoby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność wójta.

Gdyby intencją ustawodawcy był całkowity zakaz zatrudnienia w spółce handlowej, przepis art. 4 ust. 2 ustawy antykorupcyjnej zostałby inaczej zredagowany. Przy jego obecnym brzmieniu, warunkiem stwierdzenia wygaśnięcia mandatu wójta jest, aby jego zatrudnienie mogło wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność. Ponieważ w niniejszej sprawie nie zaistniało takie podejrzenie, radni stoją na stanowisku, że nie ma podstaw do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu wójta.

W ocenie radnych, ratio legis art. 4 ustawy antykorupcyjnej, którym jest ograniczenie korupcji i wykorzystywania stanowisk publicznych dla własnych celów, nakazuje przyjąć, że nie statuuje on bezwzględnego zakazu zatrudnienia w spółkach, tylko zakaz zatrudnienia (a także wykonywania zajęć na innych podstawach prawnych) wówczas, gdy powodowałoby to podejrzenia o stronniczość lub interesowność.

Powyższe potwierdzają poglądy doktryny. „Należy jednak zauważyć, iż zarówno zatrudnienie, jak i wykonywanie innych zajęć w spółce musi pozostawać w ścisłym związku z możliwością podejrzenia o stronniczość lub interesowność, a przy dokonywaniu oceny, czy taka możliwość zachodzi, należy zachować szczególną wnikliwość i ostrożność” (zob. M. Bator, G. Ninard, Ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, PPH 2006, nr 6, s. 18-19). Podobnie M. Culepa w artykule „Ograniczenia działalności zarobkowej pracownika samorządowego (publ. ABC oraz LEX el)” wskazuje: „Zakres zakazu w stosunku do osób wskazanych wyżej (m.in. Wójta) obejmuje (art. 4 u.o.p.g.): pełnienie funkcji członka zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej w spółce handlowej lub spółdzielni; wykonywanie innych zajęć w spółkach, które mogłyby wywołać podejrzenie o ich stronniczość lub interesowność”.

Wobec powyższego, zasadnym jest wniesienie skargi na przedmiotowe zarządzenie zastępcze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.